زنان مبتلا به آسم باید ترجیح دهند غذای خود را با اجاق برقی آماده کنند. از آنجایی که پختن روی اجاق گاز می تواند عملکرد تنفسی آنها را مختل کند، محققان دانشگاه ملی سنگاپور در شماره فعلی مجله تخصصی Thorax (صص 596-601) گزارش می دهند.
به نظر می رسد دی اکسید نیتروژن که به مقدار کم در طی احتراق گازها تولید می شود، مسئول بدتر شدن علائم آسم باشد. ترکیب نیتروژن سمی در غلظت های بسیار بیشتری وجود دارد، به عنوان مثال در دود سیگار.
دانشمندان جریان تنفسی 16 زن غیر سیگاری مبتلا به آسم را قبل و بعد از تهیه یک وعده غذایی روی اجاق گاز رومیزی سینجر اندازه گیری کردند و غلظت دی اکسید نیتروژنی را که زنان در طول پخت و پز در معرض آن قرار داشتند در مدت 14 روز ثبت کردند.
نتیجه واضح: هر چه محتوای اکسید نیتروژن در هوا بیشتر باشد، زنان بیشتر با مشکلات تنفسی دست و پنجه نرم می کردند. با این حال، محققان اذعان می‌کنند که حداقل هنگام تهیه غذاهای تند آسیایی، بخار حاصل از قابلمه می‌تواند مضرتر از گازهای شعله باشد.
اجاق گاز سوز از دیرباز یکی از روش های پخت و پز در آمریکا و سایر کشورها بوده است. در طول زمان تغییرات چشمگیری در سبک و مکانیک اجاق گاز ایجاد شده است.
تاریخچه مختصر اجاق گاز: اجاق گاز اولین باری نبود که ساخته شد. قبل از اجاق گاز، اجاق گازهای پنج صفحه ای یا جامب با طراحی آلمانی در دهه 1720 وجود داشت. به دنبال آن طرح آلمانی، بنجامین فرانکلین “اجاق فرانکلین” یا اجاق کوره آهنی را اختراع کرد.
بعدها اولین اجاق گاز بدون دوده، یک نسخه نفت سفید که توسط فرانس ویلهلم لیندکویست طراحی شده بود، آمد. اجاق زغال سنگ در سال 1833 توسط جردن موت اختراع شد.
بیس سوز، همانطور که نام داشت، از تهویه برای سوزاندن موثر زغال سنگ استفاده می کرد. اما در سال 1826، هفت سال قبل از آن، مخترع بریتانیایی، جیمز شارپ، اجاق گاز سوز را ساخت.
